
Gerrit (84) woont alleen, mét de zorg die hij nodig heeft
“Mijn gezondheid wordt slechter, maar ik wil graag thuis blijven wonen. Daarom krijg ik nu in mijn eigen huis de zorg die ik nodig heb. Ik sta er dus niet alleen voor.”
“Toen mijn man Henk in het verpleeghuis werd opgenomen, verhuisde ik met hem mee. Op zorgkantoor.nl vond ik alle informatie over de mogelijkheden voor ‘partnerverblijf’.”
Karin (72) kon de zorg voor haar man Henk niet meer zelf dragen. Thuis ging het niet meer. Dat begreep Henk ook. Maar alleen naar een verpleeghuis? Dat zag Karin niet zitten. Karin vertelt over de zoektocht naar informatie over een partneropname bij langdurige zorg.
Mijn belangrijkste taak is zorgen voor Henk. Zijn gezondheid is al jaren veel slechter dan die van mij. Maar we hebben altijd samen in ons huis kunnen blijven wonen.
Henk heeft suikerziekte en Alzheimer. De laatste tijd gaat hij snel achteruit. Hij was ’s nachts vaak aan het dwalen en in de war. Daarmee hield hij mij ook wakker.
Door mijn leeftijd kan ik niet alle zorg voor Henk alleen dragen. Daarom ging hij al wel naar de dagopvang. Daarnaast kreeg hij ook behoorlijk wat wijkverpleging. De nachten werden steeds zwaarder. Maar mijn man alleen naar een verpleeghuis? Nee. Dat kon ik niet over mijn hart verkrijgen.
Op een gegeven moment besefte ik dat Henk echt niet langer thuis kon blijven wonen. Ik heb toen lang nagedacht over wat ik moest doen. Henk en ik wilden namelijk bij elkaar blijven. Dat moest toch kunnen?
Ik heb een iPad om contact te hebben met onze kleinkinderen. Daarmee zoek ik ook via Facebook wel eens wat op. Op internet ging ik zoeken naar meer informatie over ‘samen blijven bij langdurige zorg’.
Op zorgkantoor.nl vond ik alle informatie die ik nodig had. Er staat alles over langdurige zorg. Hiervan leerde ik welke mogelijkheden er zijn als je partner voor zijn zorg in een instelling moet gaan wonen. Met die informatie hebben Henk en ik de keuze gemaakt voor een partneropname met dagbesteding.
Na het maken van de keuze hebben we direct alles kunnen regelen. Eerst moesten we voor Henk een Wlz-indicatie aanvragen bij het CIZ. Die kreeg hij inderdaad. Hiermee kon het zorgkantoor voor ons bemiddelen naar de juiste plek in een verpleeghuis van onze voorkeur. Dat was heel fijn. We kregen hulp en ondersteuning bij het maken van alle keuzes rond de zorg en de verhuizing.
We hebben nu de zekerheid en de rust dat we zo lang mogelijk bij elkaar kunnen blijven. Ik wist eerst niet dat deze oplossing bestond. Maar nu ben ik er heel blij mee.