De gesloten woonvorm geeft Hamza de stabiliteit die hij nodig heeft

Hamza is 56. Hij kwam op 2-jarige leeftijd samen met zijn ouders naar Nederland. Hij groeide op in Rotterdam en ging na de middelbare school als elektricien aan het werk. Na een aantal jaren werken werd Hamza steeds achterdochtiger. Hij was ervan overtuigd dat zijn baas hem volgde en dat collega’s hem iets aan wilden doen. Om rustiger te worden ging hij drugs gebruiken. Eerst softdrugs en later ook harddrugs. Hij kwam steeds vaker te laat op zijn werk en vergat afspraken. Uiteindelijk werd hij ontslagen. Zijn jongere broer vertelt hoe het daarna verder ging. 

Uiteindelijk is Hamza gedwongen uit huis gehaald. Hij was toen zwaar verwaarloosd en verslaafd. Hij bedreigde voorbijgangers en zwaaide met een mes. Het ging echt niet meer. In de kliniek kreeg hij antipsychotica. Dat hielp wel, maar nooit helemaal. De drugsverslaving bleek zeer hardnekkig. Hamza werd verschillende keren opgenomen in een verslavingskliniek. Maar hij viel iedere keer weer terug in gebruik. Opname op een gesloten afdeling bleek de enige manier om hem van drugs af te houden. Hierdoor raakte hij al zijn vrijheden kwijt. Maar dat is nodig want anders gaat hij direct weer gebruiken. De afgelopen jaren was een patroon ontstaan. Hamza gebruikte thuis veel drugs en verwaarloosde zichzelf. Dan werd hij weer opgenomen om op krachten te komen en structuur in zijn leven te krijgen. Na ontslag gaat hij thuis direct weer gebruiken. Hamza is niet gemotiveerd om daarmee te stoppen. Thuis wonen is hierdoor niet gelukt. Zelfs niet met intensieve begeleiding.

Geen contacten 

“Hamza woont nu in een gesloten beschermde woonvorm. Hij kan maar een keer per week van het instellingsterrein af om drugs te kopen. Dat mag hij omdat hij zich aan een aantal afspraken houdt. Hij verzorgt zichzelf en zijn huis voldoende. Hij eet genoeg. En hij komt regelmatig op de dagbesteding. Sociale contacten heeft Hamza niet. Maar hij blijft vatbaar voor invloed van het drugscircuit.”  

Nu redelijk stabiel 

“Iedere 2 weken krijgt Hamza een injectie met antipsychotica. Dit is nodig omdat hij zelf geen medicatie inneemt. Hij is wel redelijk gemotiveerd om dagelijkse taken uit te voeren. Dit is vanwege de afspraak dat hij dan drugs mag gebruiken. Maar voor het uitvoeren van die taken heeft hij wel begeleiding nodig. Zo functioneert hij redelijk stabiel. De psychose verdwijnt naar de achtergrond. En de ernstige verwaarlozing is onder controle is. Maar hij is wel blijvend aangewezen op 24 uur per dag zorg in de nabijheid. Anders blijft een groot risico op ernstige verwaarlozing aanwezig.”