
Jolanda (51) zocht passende zorg voor haar zus
“Ik vond het moeilijk inschatten waar mijn zus op haar plek zou zijn. Nu weet ik: het zorgkantoor kan je wegwijs maken als het gaat over langdurige zorg.”
De persoonlijke verhalen van Sandra, Gerrit, Mieke en anderen bieden inzicht en mogelijk herkenning in situaties waar langdurige zorg nodig is.
Heeft u nog vragen over de keuze voor een zorgvorm of zorgverlener? Of ontvangt u al zorg en heeft u vragen over de gemaakte afspraken met uw zorgverlener? Uw zorgkantoor helpt u met antwoorden en advies. Zij doen dit door zelf ondersteuning te bieden. Ook heeft het zorgkantoor afspraken met organisaties voor cliëntondersteuning. Die helpen u of uw naaste met al uw vragen over langdurige zorg.
“Ik vond het moeilijk inschatten waar mijn zus op haar plek zou zijn. Nu weet ik: het zorgkantoor kan je wegwijs maken als het gaat over langdurige zorg.”
“Mijn gezondheid wordt slechter, maar ik wil graag thuis blijven wonen. Daarom krijg ik nu in mijn eigen huis de zorg die ik nodig heb. Ik sta er dus niet alleen voor.”
“Toen mijn man Henk in het verpleeghuis werd opgenomen, verhuisde ik met hem mee. Op zorgkantoor.nl vond ik alle informatie over de mogelijkheden voor ‘partnerverblijf’.”
“Vanwege psychische stoornissen woon ik beschermd en is er 24 uur per dag zorg in mijn buurt. Dat geeft een veilig gevoel. Mijn wereld wordt daardoor stap voor stap weer een beetje groter.”
Hamza gebruikte veel drugs, verwaarloosde zichzelf en had psychoses. Dankzij passende zorg en behandeling is hij nu redelijk stabiel.
“Ik was mantelzorger voor mijn moeder met dementie. Dat werd op een zeker moment te zwaar. Met hulp van het zorgkantoor kon ik regelen dat ze naar een verpleeghuis in de buurt kon.”
“We krijgen over de Wet langdurige zorg vaak veel vragen. Dankzij onze kennis en ons goede netwerk komen we altijd tot een oplossing waar de cliënt blij mee is.”
Maartje heeft paranoïde schizofrenie. Haar zus vertelt hoe Maartje via de crisisdienst in een kliniek terecht kwam en daar nu in haar eigen wereld leeft, met de zorg die ze nodig heeft.
“Sinds 2010 woon ik in een woonvoorziening. Daar leerde ik dat ik erbij mag horen. Zo werd ik ervaringsdeskundige. Nu mag ik met het zorgkantoor ‘van binnenuit’ meedenken over de zorgverlening.”